Kalp Sınavı

Eğer kendimizi ibadetlerde yeterli görüyorsak birincisi “Bu ibadetler sürekli mi?”, ikincisi “Efendimiz aleyhissalatu vesselam ile ashabının yaptığı şekilde mi?” ve üçüncüsü “yaparken ihlaslı mıyız?” sorularını sorarak yeterliliğin sağlamasını yapabiliriz.

Akademik unvan, şöhret, para için mi ilim öğreniyoruz yoksa Allah için mi? Zira ilim tahsilinde hedef nefsimizi düzeltmek, tövbe etmek, ihlaslı olmaktır.

Vakfımız, tarikatımız, grubumuza mı birilerini topluyoruz yoksa Allah’a mı çağırıyoruz?

Müminler arasındaki her tartışma, şeytanın tarlasına dikilmiş bir fidandır. Mümin ile tartışmayı, kavga etmeyi Allah hatırı için ve ümmetin zayıflamaması için ne kadar terk ediyoruz?

Para, cinsellik, makam, koltuk, bağ-bahçe… herkesin takıldığı bir şehvet konusu olabilir. Bunlara ne kadar yakınız ya da ne kadar uzağız bu da kalbimizin durumunu gösterecektir.

Bizim Cennet’e girebilmek ve bu uğurda çalışmakla alakalı dertler taşımamız lazımdır. Gerisiyle oyalanırsak büyük hata ederiz ve pişmanlığımız da işe yaramaz. Başkasıyla ve bize faydası olmayan işlerle uğraşmak kalbimizdeki sıkıntının bir belirtisidir.

Helal rızkın, çoluk çocuğun, evin var ve geçinip gidiyorsun. Peki neden ille devletin vereceği koltukta gözün olsun?

Lafa gelince herkes dinini tam anlamıyla ve bütün samimi duygularıyla sevip kabullenmektedir ama dini için gösterdiği hassasiyetiyle ırkı için gösterdiği hassasiyet aynı mı? Tuttuğu futbol takımının maçına gitmeyi önemesi ile Müslümanların toplandığı bir sohbet meclisine gitme arzusu aynı mı?

Bu soruları kendimize sorduğumuzda biiznillah kalbimizin, imanımızın durumunu büyük ölçüde anlamış olacağız. Bizler Allah’ı, peygamberini, Kur’an’ını, şeriatını ebedi bir sevgiyle ve hiçbir şeyle ölçülemeyecek kadar sevip bu konuda ihlaslı olacağız ve bununla Cennet’e gideceğiz. Bu aks üzere Müslümanlık yaşamamız gerekir.